Сергей Варшавчик Голосов: 1 Адрес блога: http://warsh.livejournal.com/ Добавлен: 2007-12-04 15:43:57 блограйдером Lurk

На этом языке вы данный роман не прочтёте

2017-08-17 19:05:08 (читать в оригинале)


Były trzy z nich, tych, którzy są oficjalnie w dokumentach zwanych „grupa operacyjno-śledczy” Front Office kontrwywiadu. Do ich dyspozycji była maszyna, noszone, poobijany samochód ciężarowy „GAZ-AA” i kierowca Sierżant Khizhnyak. Wyczerpany na sześć dni intensywne, ale bezowocne poszukiwanie, oni już ciemno z powrotem do urzędu, zapewnił, że chociaż jutro będą mogli nadrobić zaległości na sen i odpoczynek.

Jednak, gdy na czele grupy, kapitan Alekhine, poinformował na służbie, kazano natychmiast udać się do obszaru Shilovichi i nadal poszukiwać. Dwie godziny później, napełnić samochód benzyną i otrzymał podczas kolacji intensywnego coachingu specjalnie spowodowane przez urzędnika-górnika, odeszli. O świcie, pozostawił ponad stu pięćdziesięciu kilometrów. Słońce jeszcze nie wzeszło, ale było to światło dzienne, gdy Khizhnyak zatrzymując samochód ciężarowy, wszedł na płycie z systemem i pochylił się na bok, potrząsnął Alekhine.

Kapitan - średniego wzrostu, szczupły, z wyblakły, białawych brwi osiadłych opalona twarz - i rzucił swój płaszcz, dreszcze, usiadł z tyłu. Samochód był zaparkowany na poboczu autostrady. Było bardzo cicho, świeże i zroszone. Przed około mili, małe ciemne piramidy widział chaty wsi.

- Shilovichi - powiedział Khizhnyak. Podniesienie stronę panelu kaptur, skłonił się do silnika. - Pull up blisko? - Nie, - Alekhine, patrząc powiedział. - Dobra. Lewa potok do wyschnięcia spadzistym brzegu.

Кроме русского, роман Владимира Богомолова «В августе сорок» четвёртого» (1974) был переведен и издан на вьетнамском, белорусском, литовском, латышском, эстонском, персидском, португальском, испанском, норвежском, украинском, болгарском, монгольском, узбекском, венгерском, финском, чешском, английском, немецком, китайском, японском, корейском языках.

Поляки отказались переводить роман, поскольку им крайне не понравилась резко негативная характеристика действий польской Армии Крайовой на территории Западной Белоруссии и Литвы, направленных против военнослужащих Советской Армии, представителей власти и местных жителей после освобождения данных территорий Красной Армией.

Богомолов же в своей оценке деятельности польского подполья руководствовался, в том числе, материалами судебного процесса, проходившего с 18 июня 1945 года в Москве в открытом заседании Военной Коллегии Верховного Суда Союза ССР, в которых сообщалось, что: «в результате террористической деятельности АК-NIE в период с 28 июля по 31 декабря 1944 года было убито 277, и тяжело ранено 94, а в период с 1 января по 30 мая 1945 года убито 314 и тяжело ранено 125 солдат и офицеров Красной Армии».